Bir İrem Anne Konuşmakta... 🤷🏻♀️
Merhaba tanıdığım tanımadığım tüm okuyucularım, Bu aralar kendi kendime konuşmalarım arttı, bu da demek oluyor ki İrem’in yazı zamanı gelmiş. Hal böyle olunca, aldım yanıma türk kahvemi hurmamı, haydi iç dökme, dertleşme zamanı. Aaa söylemeyi unuttum tabii ki Ayşe’yi yatırdım bu arada. Saat 14:15. 💟 Babamı kaybettik, 17 ağustos 2020’de hastanede vefat etti. Ölüm günü ve öncesindeki 15 sene için kalbimi beynimi patlatarak yırta yırta sizlere haykırmak istediğim o kadar çok şey var ki, şimdi hangi birinden bahsedeyim... yaklaşık 15 senedir hasta olduğu için, baba figüründen lise dönemimimde uzaklaşmak zorunda kalmıştım. Ama o güçlü amazon kadını annem sayesinde hiç eksiklik yaşamadım. Sadece baba kelimesi bazen canımı yakar, haklı sebeplerim var. Keşkeler cumhuriyetine baba ile giriş yaptık biz ailecek. Herkesin bir hikayesi var, ben de belki bir gün sizlerle hayatımın büyük bir bölümünü etkileyen ama parantez içine almayı uygun gördüğüm ‘babam’ hikayesini anlatırım....