Feniçka - 2023

-

Güçlü karakterlere hayranlığımı bir kere daha bana hatırlatan Feniçka'ya teşekkürler. 

Bende de olan ya da bende hiç olmayan ne görsem ne hissetsem hemen düşüncelere dalıyorum. O işi böyle yapabilirdim. Bu bakış açısıyla daha kolay olabilirmiş mesela...

Ben de benzer bir durum yaşamıştım, belki de satırlarda kendimi kaybederken yaşadığımı hayal ediyorumdur. 😇 

Okuyan kadın, okuyan toplum kamu spotuyla tüm sağlam kafalı kadınlara selam olsun. ❤️


karşımıza çıkartılan farklı ruhsal anılar, bazı ağıtsal bazı şiirsel bazı uzun cümleler ile sembolik anlatımlarla sunuluyor. Feniçka sorgulatmayı da başaran kafa yormanızı da gerektiren çok sevdiğim bir kitap oldu. 
















Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

2023 Eylül Okuduklarımdan "KURU KIZ - AYFER TUNÇ"

-
Resim
Herkese merhaba,  Marmaris dönüş uçağında başladığım ve çok keyifle okuduğum Kuru Kız için tek kelime seçecek olsam "AYNA" olurdu. Kuru kızın adı hiç geçmiyor, kendisi annesi babası abisi komşusu vs.. Hiç isim yok. Hep ismini düşündüm durdum. Herkese ayna olabilecek, sorgulatacak, sakince acı çekmenin aslında hayat olduğunu gösterecek. Sahi adın neydi Kuru Kız?  *** Yazar Ayfer Tunç'un söyleşilerinden derlediğim özet bilgiler;  Kitap yazar bakımından mesafeli olarak adlandırılıyor.  kuru - kuraklık - kupkuru - kuru anlatım  Taşra > Dünya'nın sonundaki şehir. Arjantin'in en ucunda ve ondan sonra yerleşim yeri yok.  Gidebileceği en uzak yer --> KAÇMAK (maviye doğru bir kaçış) - üstü kapalı metaforlar fikir çok etkileyici.  herkesin rüyası - her şeyi alt edebiliriz. CESARET öyküsü  bilgiye açlık.  dinmeyen bir yas.  sorumluluk duygusu  tesadüf : Hulki Aktunç  kurgu sevmeyen karakter kuru kız. akışa hazır. roman türünü sevmiyor.  normalden farklılık (var olmak
Devamı

2023 Nasıl Başladın!!!

-
Resim
Herkese merhaba,  Her şeyin anlamını yitirdiği bu son dönemlerde neyi nasıl aşacağız bilmiyorum.  Herkeste bir çaresizlik, çaresizliğin getirdiği boşvermişlik, boşvermişliğin oluşturduğu kaygı bozuklukları. Hem insan istiyorum hem istemiyorum. Çok garip bir his. Ve bu his her yaşadığımız sıkıntılı durumlarda beni daha da kendime kapattırıyor. Ne depremi bitiyor, ne ekonomik krizi, ne pandemiler, ne siyasi krizler, ne iş stresi bitiyor, ne evlilik ve aile kaygısı bitiyor. Ben anlamadım arkadaşlar, kahve içiyorum ben bu kahveyi ne ara içtim yetmedi bana diyorum. bir daha bir daha, sonrası kendi kalp çarpıntımda oturduğum yerde depremleri yaşıyorum. Sallanma bitmiyor yani..    Eşyalarıma bakıyorum, her şey gerekliliğini yitirdi sanki. Bunu niye süreceğim ki, bunu niçin kullanacağım ki sorularıyla kaplı kara bulutlar banyomda, odamda, salonda, çantamda.  Yediğime içtiğime bakıyorum, yarın ya bunları bulamazsam! sonrası mide krampları, bulantıları. Ne ağzımın tadı kaldı, ne de burnumdaa güz
Devamı